Van wetenschap naar praktijk
De wetenschap: het GRIP&GLANS-onderzoeksprogramma;
Het GRIP&GLANS; Programma is voortgekomen uit het onderzoeksprogramma van Prof. dr. Nardi Steverink, werkzaam aan de Rijksuniversiteit Groningen en het Universitair Medisch Centrum Groningen. In haar onderzoek staat de vraag centraal hoe het komt dat sommige mensen tot op hoge leeftijd gezond en gelukkig blijven, terwijl anderen daar veel moeite mee hebben. Hoe valt dit te verklaren vanuit sociale en psychologische factoren? Veel onderzoek heeft al aangetoond dat sociale relaties - zowel in termen van persoonlijke relaties als van maatschappelijke rollen - van groot belang zijn voor het welbevinden op latere leeftijd, en zelfs voor de lichamelijke gezondheid en de levensduur van mensen. Daarnaast blijkt dat mensen ook zelf een bijdrage kunnen leveren om gelukkig en gezond oud te worden.
Naarmate mensen ouder worden krijgen ze meer en meer te maken met verlies op verschillende domeinen van het leven. Deze verliezen kunnen elkaar versterken, bijv. een afname van mobiliteit kan leiden tot meer thuiszitten, wat kan leiden tot eenzaamheid. Eenzaamheid kan leiden tot somberheid, die vervolgens weer leidt tot inactiviteit, die de mobiliteit verder doet afnemen. Daar komt nog bij dat het beeld dat de maatschappij van ouderen heeft, bijv. als incompetent, ervoor kan zorgen dat bij ouderen ook daadwerkelijk de competentie afneemt. Dus, kleine verliezen of negatieve beelden, die bij het ouder worden optreden, kunnen tot een neerwaartse spiraal leiden, op meerdere terreinen met steeds grotere gevolgen. In dit proces van ouder worden is het daarom van belang dat mensen zelf actief blijven bijdragen aan het goed ‘managen’ van hun eigen leven en hun eigen capaciteiten. ‘Goed oud worden’ is niet alleen een zaak van de juiste genen hebben, maar ook van het in staat zijn zichzelf en het eigen leven goed te managen.
Naarmate mensen ouder worden krijgen ze meer en meer te maken met verlies op verschillende domeinen van het leven. Deze verliezen kunnen elkaar versterken, bijv. een afname van mobiliteit kan leiden tot meer thuiszitten, wat kan leiden tot eenzaamheid. Eenzaamheid kan leiden tot somberheid, die vervolgens weer leidt tot inactiviteit, die de mobiliteit verder doet afnemen. Daar komt nog bij dat het beeld dat de maatschappij van ouderen heeft, bijv. als incompetent, ervoor kan zorgen dat bij ouderen ook daadwerkelijk de competentie afneemt. Dus, kleine verliezen of negatieve beelden, die bij het ouder worden optreden, kunnen tot een neerwaartse spiraal leiden, op meerdere terreinen met steeds grotere gevolgen. In dit proces van ouder worden is het daarom van belang dat mensen zelf actief blijven bijdragen aan het goed ‘managen’ van hun eigen leven en hun eigen capaciteiten. ‘Goed oud worden’ is niet alleen een zaak van de juiste genen hebben, maar ook van het in staat zijn zichzelf en het eigen leven goed te managen.